غرق رویا

       

نمكش هم كه مي زدي انگار

لحظه ها باز بي نمك بودند

هرچه مي خواستم بمانم شاد

دلخوشي هام دو به شك بودند

 

اصلا انگار خانه، خانه نبود

سخت بيتاب مي شدم گاهي

تو نبودي ،برات مي گويم

كه چه بي خواب مي شدم گاهي

 

حسرت يك سوال بامن بود

اينكه آخر چرانمي آيي؟

مي شمردم تمام شب هارا

به اميد همين كه مي آيي

 

تو نبودي وخوب فهميدم

اينكه سخت است انتظار آري

اينكه هر روز مثل ديروزت

بشود زندگيت تكراري

 

بالشت را که ناز می کردم

روی پایم تکان تکان می خورد

غرق رویای اینکه می آیی

دل من را به آسمان می برد

 

تا كه يك عصر آمدي پيشم

ناز وخانوم ، مثل دردانه

آنقدر ناز وگل كه  اسمت را

پدرت هم گذاشت بارانه!

 

ندا جلالی

 

بارانه

 

  دهم تير تولدبارانه ست

 وبهترين فرصت براي نوشتن بعضي از شعرهايي كه براش گفتم

 

دلخسته شد ازقفس كه درآن تنهاست

آماده براي آمدن در دنياست 

مانند پدر لجوج و بي حوصله است!!

سالي كه نكوست از بهارش پيداست

     ................................

شده عطر تو در باغم فراگير

زمستان من افتاده به تأخير

طلوعت ثبت شد بر دفتر دل

دوشنبه،ساعت هجده،ده تير

    ..................................

شميم دلنواز گلشني تو

همه شب مثل مهتاب مني تو

دلم آشوب درياهاست، وقتي ـ

به ابرويت گره مي افكني تو

   ...................................

 ياد تو مي افتم

 وقتي دلم تنهاست

 يعني كه بارانه

 خوشحالي باباست

       .....

 در خواب من هر شب

 چون گل شكوفايي

 من از تو مي پرسم

  پس كي تو مي آيي؟

     .....

  اما تو پلكت را                                                   

  آهسته مي بندي                                            

     باچهره اي شاداب                                             

    بسيار مي خندي                                           

   .....                                            

  من مي پرم از خواب

   تو رفته اي اما        

 يكبار ديگر باز      

  من مي شوم تنها

                                                                   (بهمن)                                                            

   ..............................

                  خيالي تر

يك جفت چشم، نقطه خيال تر از من است

از عشق در دلش،نه كه خالي تر از من است

 

من حدس مي زنم كه دلش سنگ آسياست

او حدس مي زند كه سفالي تراز من است

 

ديشب حساب عاشقيش افتضاح بود

اصلا دروغ گفته كه عالي تر از من است

 

هرچند من شبيه ترين غربتم به شب

دلخوش شده به اينكه مثالي تر از من است

 

او اعتقاد دارد با اين همه غرور

در پيشگاه عشق هلالي تر از من است

 

با آنكه با كوير، نگاهش  برابر  است

حس مي كند هميشه شمالي تر از من است

 

خب ،نوبت تو شد كه تمامش كني بيا

شد نوبت كسي كه خيالي تر از من است !

 

                   (ندا)

 

 توی پیوندهاي ما به وبلاك    بارانه     هم سری بزنید

 

"از عطر لبخند"

               وقتی تو را دارم من و بارانه را دارم

                     می خواهم از شادی قدم بر ابر بگذارم

 

 

   دور از تو بانوی شب دلتنگی و گریه

 

   ابری ترینی هستم و یکریز می بارم

 

 

 

        دریای خشم آگین شوی یا صخره ای آرام

 

        فرقی ندارد_چو ن همیشه_دوستت دارم

 

 

 

          مشکل به دست آوردمت ای خوب باور کن

 

        هرگز مباد ازعشقت آسان دست بر دارم

 

 

 

       خواب مرا هم با حضورت می کنی زیبا

 

      لبریزم از شادی تو وقتی که بیدارم

 

 

 

          در این زمستان دستهای سرد خود را٬ ها!

 

      لختی به دست گرم تو بگذار بسپارم

 

 

 

     از عطر لبخند تو باغ من شکوفا شد

 

          حتی _ بهارم!_ بی تو از گل نیز بیزارم

 

 

 

        حس می کنم ناگاه بر درگاهت آن لحظه

 

           بارانه ی کوچک که می آید به دیدارم.

 

                                                            (بهمن)